 Ո՞վ է յաղթում, ո՞վ է պարտւում,
Այս անարդար գոյամարտում,
Ո՞վ է դատում՝ յանցաւորին,
Ո՞վ է խեղճի՝ լոյսն
փայփայում…
Գորշ եւ անկար արձագանգով,
Ժամանակն է անմիտ սահում,
Մարդ մնալու պատգամը վառ,
Դեռ չեմ տեսնում այս՝
աշխարհում…
Մոլագարներ խաւարամիտ,
Անհաշտ թեւող փառքի
դաշտում,
Խենթ հողմերով հերարձակ,
Հիւսիս բերդն են՝ խոցել
փորձում…
Յենուած այլոց թիկունքին,
Մտքով, վարքով, ցնորուն,
Ու նենգութեամբ ռազմատենչ,
Իսկութիւնն են կոխկոտում…
Ես նայում եմ դէպի հեռուն,
Բիւր վէրքերն իմ՝ սրտիս
խորքում,
Աստուածատուր խոհեմութեամբ,
Հաւատամքիս ջահն եմ վառում…
Ո՞վ է յաղթում, ո՞վ է
պարտւում,
Անպատժելի այս հնոցում,
Ո՞վ է պղծում հին հետքերը,
Ո՞վ է մասունք հաւաքում…
ԱՒԻԿ ԴԷԻՐՄԵՆՋԵԱՆ
Բոստօն
Աղբյուր`http://asbarez.com/arm/107371/
|
