 Խոսակցություններն այն մասին, թե ՀԳՄ-ում ստորագրահավաք է իրականացվում, որի նպատակը համագումար հրավիրելն է ու Լեւոն Անանյանի հրաժարականը պահանջելը, գնալով հավաստի են դառնում, որովհետեւ, խոսակցություններին զուգահեռ, հայտնի են դառնում նաեւ մի շարք գրողների անուններ, որոնք մասնակցել են վերոնշյալ ստորագրահավաքին:
Մասնավորապես դրանց մեջ են բանաստեղծ, թարգմանիչ Հրաչյա Բեյլերյանը, գրող, թարգմանիչ Վարդան Ֆերեշեթյանը, գրող, երգիծաբան Վլադիմիր Հայրապետյանը, արձակագիր Վահան Սաղաթելյանը: Վերջինիս խոսքով՝ համագումարի անհրաժեշտությունը վաղուց կա, որովհետեւ «ըստ էության լինել-չլինելու խնդիր է դրված, ինչպես ժողովուրդն է ասում՝ «անունը կա, ամանում չկա» վիճակն է, բնականաբար, պետք է մի նոր թարմություն մտնի, որ գրողը գրողի կյանքով շնչի, գրվածը հասնի ընթերցողին: Խնդիրը սա է»:
Ինչ վերաբերում է ստորագրահավաքին, ապա Վահան Սաղաթելյանը նշեց, որ միայն իր ստորագրությունից է տեղյակ. «Իմ ստորագրությամբ ես նրանց թերացումն եմ արտահայտել: Այստեղ ավելի շատ Անանյանի խնդիրը չէ, հարցն այն է, որ ով ուզում է լինի, միայն թե աշխուժացում լինի, արժեքավորին տեղ տրվի, բայց այսօր թացն ու չորը խառնվել են իրար, ու մի տեսակ բարձիթողի վիճակ է»:
Մեզ հետ զրույցում բանաստեղծ Հրաչյա Բեյլերյանն էլ նշեց, որ ստորագրել է, որովհետեւ «համագումար ենք ուզում, շատ բաներ կա համագումարում խոսելու, բայց դա արդեն մեր համայնքի, ներսի հարցն է»,- կարճ կապեց նա: Համագումարի անհրաժեշտությունը, որպես գրողներով նստել-զրուցելու միակ ու անփոխարինելի տարբերակ, առաջ քաշեց նաեւ թարգմանիչ Վարդան Ֆերեշեթյանը, ով նշեց, որ չնայած այդքան տեղյակ չէ Գրողների միությունից, որովհետեւ «տարին մի անգամ մտնի, թե չմտնի», բայց ամեն դեպքում ինչ որ կատարվում է, ի նպաստ գրողների չի կատարվում.
«Ես էլ եմ ստորագրել, որ համագումար արվի, Խաչիկն ասեց՝ դեմ չե՞ս, ասեցի՝ դեմ չեմ, որ համագումար արվի, հարցեր քննարկվեն: Անընդհատ ինչ-որ խոսակցություններ կան, որ պետք է պարզվի, ինչ-որ մեկը պետք է լինի, որ զբաղվի գրողների հարցերով, պետք է հավաքվել-զրուցել, տեսնել, թե ինչ պետք է արվի: Դրսից գումարներ են գալիս, բայց թե գրողների համար ինչ է արվում՝ չես հասկանում»:
Ստորագրահավաքի հետ կապված՝ զրուցեցինք նաեւ բանաստեղծ Խաչիկ Մանուկյանի հետ, ով, ըստ լուրերի, այս գործընթացի կազմակերպիչներից է, սակայն նա ժամանակից շուտ չի ուզում ոչինչ մանրամասնել, մի բան հաստատ է, որ «ամեն ինչ ընթացքի մեջ է, եւ առաջիկայում շատ գրողներ այս առիթով իրենց խոսքը կասեն»: Ինչ վերաբերում է ստորագրահավաքին, ապա այն «թաքուն» չի արվում ու ոչ մեկից էլ գաղտնի չի պահվում, ու նախաձեռնողն էլ ոչ թե ինքն է, այլ «մենք»:
Ստորագրահավաքի հարցում շրջանառվում է հատկապես ՀԳՄ երիտասարդ անդամների անունը, ինչը, ՀԳՄ երիտասարդական բաժանմունքի նախագահ, գրաքննադատ Արքմենիկ Նիկողոսյանի խոսքով, զայրացնող է. «Քանի որ երիտասարդական բաժանմունքի նախագահն եմ, կարող եմ ասել, որ իմ ղեկավարած բաժանմունքի գրողների 99 տոկոսն այդպիսի ստորագրահավաքների չի գնա»: Իր վստահությունը նա հիմնավորեց նրանով, որ ընդամենը 20-30 գրող կա երիտասարդական սեկցիայում, ովքեր մի ընտանիքի նման են եւ նման որեւէ գործողության դեպքում տեղյակ են լինում իրարից, բացի այդ՝ «հավաքված են այնպիսի գրողներ, ովքեր կայացած մարդիկ են եւ ոչ մեկի զուռնի տակ չեն պարի եւ իրենց ստորագրությունն էլ չեն դնի ոչ մեկի կազմակերպած ստորագրահավաքների տակ:
Ցանկացած տիպի ստորագրահավաքի հետեւում պետք է լինի գրականության հանդեպ ցավը, ոչ թե աթոռացավը: Ափինյանի նպատակը միշտ եղել է աթոռակռիվը: Խաչիկի դեպքում գործում է կարոտախտը: Խաչիկի մտահոգությունը լավն է՝ ունենալ գրական պրոցես, որտեղ լինի գնահատման անաչառ համակարգ, կառույցները գործեն:
Բայց, իմ կարծիքով, գրական կյանքը կարելի է բարեփոխել նաեւ առանց այդ շենքի, առանց վարչարարական լծակների, եւ դրա լավագույն օրինակը Կարեն Անտաշյանն է, ով առանց այդ լծակների ամսագիր է տպագրում, կայք է անում»:
Երիտասարդ գրողների մասնակցությունը ստորագրահավաքին մեզ հետ զրույցում բացառել էր նաեւ Անանյանը, ով նշել էր, որ իր քարտուղարը բոլորի հետ մեկառմեկ խոսել է, եւ բոլորը միայն երախտիքի խոսքեր են ասել իր հասցեին: Արքմենիկը չհերքեց, որ զանգեր եղել են թե իրեն եւ թե երիտասարդ գրողներից շատերին, բայց.
«Գնալ-ներկայանալ ՀԳՄ քարտուղարին՝ չգիտեմ… ինձ էլ է զանգ եղել հետեւյալ հարցադրումով, թե կա՞ նման բան, թե՞ ոչ, ես ասել եմ, որ չկա: Հետո ամոթ չի Լեւոն Անանյանին երախտիքի խոսքեր ասել, որովհետեւ այս տարվա ընթացքում երիտասարդների համար ինքը, այնուամենայնիվ, շատ բան արել է, բայց այնպես էլ չէ, որ երիտասարդ գրողն այն խեղճուկրակ երեւույթն է, որ եթե Անանյանը ոչ գրական բաներ անի, ինքը չընդդիմանա: Երիտասարդ կայացած գրողը չի մասնակցի ոչ մի ստորագրահավաքի՝ ոչ ընդդեմ Անանյանի, ոչ էլ հանուն նրա»,- երիտասարդ գրողների դիրքորոշումն այսպես արտահայտեց նա, հորդորելով չշահարկել իրենց անունը, շահարկելու դեպքում էլ տալ կոնկրետ անուններ:
Աղբյուր`http://www.hraparak.am/2011/08/04/chen-pari/
|
