 Այս տարի լրանում է Երեւանի պետական համալսարանի Սարգիս եւ Մարի Իզմիրլյանների անվան գրադարանի հիմնադրման 90-ամյակը: Համալսարանական գիտակրթական համակարգի զարգացման գործընթացում գրադարանների ու տեղեկատվական տեխնոլոգիաների համեմատական դերի մասին «Արմենպրես»-ը զրուցեց գրադարանի տնօրեն Աշոտ Ալեքսանյանի հետ:
- Պարո’ն Ալեքսանյան, ուսանողի ուսման ընթացքում գրադարանն ի՞նչ դեր է զբաղեցնում ներկայում, եւորքանո՞վ է փոխվել վերջինիս նշանակությունն այդ գործընթացում տարիների ընթացքում:
- Գրադարանը միշտ էլ լի է ուսանողներով: Այն միշտ էլ որոշիչ խթան է ուսման գործընթացում: Իսկ մեր դերն այն է, որ օգնենք, աջակցենք, բավարար էլեկտրոնային ռեսուրսներ տրամադրենք, էլեկտրոնային շտեմարաններ ստեղծենք, խորացնենք նրանց հնարավորությունները, ինչով էլ եւ զբաղվում ենք: Փորձում ենք մեր ուսանողների համար առավել բարենպաստ պայմաններ ստեղծել ՏՏ ոլորտում, քանի որ մեր օրերում դա ավելի արդյունավետ է եւ կիրառելի:
- Ի՞նչ խնդիրներ ունի 90-ամյա գրադարանն այսօր:
- Մենք ընդամենը 31 համակարգիչ ունենք ամբողջ գրադարանի տարածքում: Դրանք չեն բավարարում ուսանողներին: Մեծ մասը գալիս են անձնական համակարգիչներով, սակայն ինտերնետ կապի խնդիր է առաջանում: Իսկ էլեկտրոնային գրականությամբ հարստանալու ուղղությամբ մշտապես բազմաբնույթ քայլեր ձեռնարկվում են, ավելիին ենք ձգտում: Հիմնական խնդիրները համակարգիչների քանակն ու ինտերնետ կապն են:
- Իսկ էլեկտրոնային գրականության առումով ի՞նչ ձեռքբերումներ կան, որքանո՞վ է ապահովվածայդ տեսանկյունից ԵՊՀ ուսանողը, ի՞նչ հնարավորություններ ունի:
- 201 անուն ռուսալեզու էլեկտրոնային ամսագիր այժմ արդեն ունենք, վերջերս անդամագրվել ենք մի խոշոր բազայի, որի ցանկը համալրված է 46 հազար էլեկտրոնային գրքերով: Մեծ պահանջարկ ունեցող գրքերի մի խոշոր զանգված էլ բոլորովին վերջերս ենք ձեռք բերել էլեկտրոնային տարբերակով: Մեր ձեռքբերումներն այս առումով քիչ են,իհարկե, սակայն անելիքն էլ դեռ շատ է: Ուզում ենք, որ ցանկացած ուսանողի համար պետք եկած ցանկացած գիրք` յուրաքանչյուր ոլորտի, բնույթի ու վաղեմության, հեշտությամբ հասանելի լինի, որ գոնե այդ առումով ուսանողը չկանգնի բարդությունների առջեւ:
- Ինչպե՞ս եք վերաբերում ուսանողների` վերջերս բարձրացրած այն պահանջին, որհամալսարանի տարածքը wifi կապով ապահովված լինի:
- Միանգամայն դրական: Շատ խելացի պահանջ է: Ինքս էլ խոսել եմ այդ ուսանողների` եվրոպական ուսումնասիրությունների կենտրոնի մագիստրատուրայի ուսանող Արմեն Ղազարյանի եւ սոցիոլոգիայի ֆակուլտետի կոնֆլիկտաբանության բաժնի մագիստրատուրայի ուսանող Արտակ Բեգլարյանի հետ: Նրանց նախաձեռնությունը մեծ արձագանք գտավ տարբեր օղակներում, այժմ էլ բանակցային փուլում է: Նրանք նամակ են գրել ռեկտորին, կարծում եմ` պահանջը կբավարարվի մոտ ապագայում:
- Իսկ Դուք ինչպե՞ս եք գնահատում wifi-ի անհրաժեշտությունը համալսարանի տարածքում:
- Wifi ինտերնետ կապի առկայությունն արդի համալսարանների տարածքում պարզապես անհրաժեշտություն է: Այսօրվա ուսանողը գրքերով ու պայուսակով չի ներկայանում բուհ, այլ փոքր համակարգչով, ինչը չողջունելու առիթ չկա: Ես բարձր եմ գնահատում տեղեկատվական տեխնոլոգիաների դերը կրթության բնագավառում: Մեզ մնում է հնարավորինս հարթ ճանապարհ ապահովել: Ամբողջ աշխարհում սա վաղուց տարածվել է: Եթե նույնիսկ փակ լինի գրադարանը, թող ուսանողները Ֆոյեում նստելու եւ ինտերնետից օգտվելու հնարավորություն ունենան, կամ բակում: Արտասահմանում ուսանողները նույնիսկ աստիճաններին են ամբողջ օրվա ընթացքում աշխատում իրենց համակարգիչներով:
- Իսկ այն մեկնաբանությունները, ըստ որոնց` դա մեծ ծախսերի հետ է կապված, եւուսանողները հազվադեպ են կապը կիրառելու նպատակային, այն կծառայի գլխավորապեսչաթերին ու ժամանցի՞ն:
- Ինքս շատ հաճախ գրադարանում ականատես եմ լինում, որ ուսանողներն օգտվում են Facebook կամ Twitter սոցիալական կայքերից: Իսկ ի՞նչ բացասական բան կա այդտեղ: Ուսանողը պարտավոր չէ ամբողջ օրը կարդալ ու կարդալ: Ես այսօր գրագետ զանգված եմ տեսնում: Նրանք անհագորեն ու արդյունավետ են օգտվում էլեկտրոնային գրականության պաշարներից, եւ ժամանցի համար նրանց մեղադրել չի կարելի:
Հարցազրույցը` Նելլի Դավթյանի
Աղբյուր`http://ankakh.com/2011/07/135565/
|
